Waarom kopen we allemaal een draagdoek en pakken we niet een laken dat we over hebben uit de kast? Het laken uit de kast heeft een horizontale rek en een draagdoek heeft een diagonale rek. Dit heeft alles te maken met de manier van weven. Hoe dichter de draden bij elkaar zitten hoe steviger de draagdoek. Hierdoor is de draagdoek beter plooibaar om jou en je kindje heen en zal de draagdoek niet snel uitzakken. Dit voelt comfortabeler aan, waardoor je kindje bijna gewichtloos aanvoelt als je draagt.
Certificering
In oktober 2016 heb ik mijn certificering gedaan en ik ben opzoek gegaan naar mijn onderwerp. Dit was zelf draagzakken maken. Ik ben de diepte ingegaan over de draagdoekenstoffen en waar je precies op moet letten als je van een draagdoek een draagzak maakt.
Het vinden van een patroon bleek het makkelijkste te zijn van deze zoektocht. Ik neem je mee in mijn mooie ontdekkingen. Je kan het heel theoretisch houden of juist gemakkelijk.
Keper of Jacquard weving
De draagdoeken worden gemaakt van een keper of jacquard geweven stof, theoretische informatie:
Jacquard geweven wil zeggen dat er een weeftechniek is gebruikt waarbij het dessin met diverse gaarkleuren in één zijden stof verwerkt is. Bij jacquard eenkleurige , uitsluitend door deze weeftechniek gedessineerde stoffen, bestaat het patroon uit licht en donker contrast. De stoffen glanzen als ze bewegen. Door het tegengestelde patroon aan de achterkant ontstaat een positief/negatief effect.
De keper wordt als volgt geweven: Men verplaatst voor iedere inslag het bindpunt zijwaarts in één richting. Hierdoor schuiven de bindpunten progressief op in schuine lijn; dit vormt het typische aanzicht van een keperweefsel. De karakteristieke diagonale lijnen in het weefsel lopen door van de rechterbenedenhoek tot aan de linkerbovenhoek of vice versa. Vanzelfsprekend is de richting van de schuine lijn aan de rechterzijde van het weefsel steeds tegengesteld aan de schuine richting aan de averechtse kant. Wanneer we boven op het weefsel meer inslag dan ketting hebben, dan spreken we van inslagkepers, bij meer ketting dan inslag spreken we van kettingkepers. Is er ten slotte evenveel ketting- als inslageffect, dan noemen we dit gelijkzijdige kepers. Als regel worden keperbindingen ook aangegeven met het aantal schaften waarmee ze worden geweven.
Een draagdoek wordt door mensen die er niets van afweten vaak, onwetend, “een lap stof” genoemd. Maar is het dat zomaar, een lap stof? Of is er iets speciaals aan de hand?
Charlotte Stolker
Praktische informatie, hier worden draagdoeken benoemd:
Laat ons eens een kijkje nemen in de wereld van het weefgetouw…
Gewone katoenen stoffen zijn geweven in een effen binding, dat wil zeggen dat iedere inslagdraad afwisselend over en onder een kettingdraad gaat, en iedere kettingdraad afwisselend over en onder een inslagdraad. Over-onder-over-onder in beide richtingen, dus. Kijk maar eens goed naar die linnen broek van jou, herken je het patroon?
Sommige draagdoeken worden gemaakt in deze verbinding. De zomerse Calin Blue, bijvoorbeeld. Heerlijk luchtig in de zomer, maar snijdt wat sneller, omdat deze binding vrij stug is en geen diagonale rek biedt.
Geweven draagdoeken worden gemaakt d.m.v. een keperverbinding. Keperverbindingen, die er in vele soorten bestaan, gaan niet gewoon over-onder-over-onder, maar gaan bijvoorbeeld over-over-over-onder-over-over-over, in een 3:1 verband. Wanneer deze structuur zich steeds 1 inslag naar opzij verplaatst, ontstaat er een diagonale lijn.
Deze vorm van weven geeft een ietwat oneffen oppervlak, waarop vlekken en vuil minder goed te zien zijn. Ze wordt bijvoorbeeld ook gebruikt bij de productie van jeansbroeken en werkkledij. Omdat er minder inslagen zijn dan bij een effen binding, maakt deze vorm van weven de stof zachter en meer vormbaar. De stof herstelt zich ook beter van plooien. Wanneer er minder inslagen zijn, kunnen de draden ook dichter bij elkaar worden geplaatst, wat de stof duurzamer (en dus sterker) maakt.
Allemaal eigenschappen die een groot verschil maken wanneer je je kindje wil gaan dragen in een stuk stof, en maken dat een draagdoek geen sjaal is (of misschien toch wel, maar dan een hele speciale😉).
De meeste draagdoeken worden geweven in een kruiskeperverbinding. Het patroon dat dan gevolgd wordt zie je hieronder:
Door te variëren met het verband, kunnen er patronen ontstaan. Denk maar aan het visgraatpatroon van een Didymos Lisca De mooie diamantweving, die je onder andere ziet bij de diamond weave van Girasol, is een andere vorm van keperbinding. Ze combineert een horizontaal met een verticaal zigzagpatroon tot een ruit.
Jacquard wevingen, die bijvoorbeeld in de prachtige patronen van bijvoorbeeld Didymos worden gebruikt, worden op een speciaal weefgetouw gemaakt, en onderscheiden zich van andere wevingen door de complexe, ingeweven tekeningen en patronen. In tegenstelling tot de keperverbindingen, zijn de inslagen niet repetitief, maar afhankelijk van hoe het ingeweven patroon moet worden gevormd. Stoffen en draagdoeken gemaakt in dit soort patronen, zijn duurder in aanschaf vanwege hun complex design en het tijdrovende weefproces.
Wil je eens kijken naar hoe een draagdoek geweven word? Bekijk deze video van het weven van een draagdoek. Leuk weetje ik heb deze draagdoek al vanaf 2011 in huis en is nog steeds heerlijk in gebruik
Zo nu weten we meer van de soort stof en weving van de draagdoek. Er volgt nog een blog over de draagzakken, want ook daar zijn belangrijke dingen waar je op moet letten. Zeker als je een draagdoek laat converteren (vermaken) naar een draagzak.
Mocht je na het lezen van deze blog nog vragen hebben, neem dan zeker contact met me op. Ik help je graag op weg.
Vond je deze blog waardevol? Wil je ‘m dan delen in jouw netwerk op sociale media?