Afgelopen jaar (2019) mocht ik bij 2 blinde moeders een draagconsult geven, mama A en mama R. Wat een mooie consulten waren dat en zo verschillend. Ook als je blind bent kan je je baby dragen, waarom ook niet. Die baby’s hebben (net als elke baby) geborgenheid en binding met hun ouders en jou hartslag nodig.
Iedereen is anders en gaat anders met dragen om en leert op zijn eigen manier. Maar voor mij was het wel even wennen. Normaal gesproken doe ik iets voor en dan gaan we samen aan de slag en spiegel ik de handelingen. Maar als je blind bent gaat dat niet…. En voelen is dan iets wat heel handig is. Dus van te voren aangegeven dat we dat gingen doen. Dit was bij beide geen probleem. (Dit was nog voor de Covid-19 periode dus het kon)
Daar ging ik, met 1 (i.p.v. 2) draagpop en alle passende draagzakken.
Eenmaal binnen even gekeken waar ik mijn spullen het beste neer kon zetten en dat ook benoemd.
Samen hebben we besproken wat de wensen zijn en daar de verschillende draagzakken bij gepakt.
Mama A wilde buikdragen, maar met de draagzak die ze had liggen vond ze dat net te spannend.
Samen met mij en de draagpop laten zien waar ze tegenaan liep.
Ja, dat snapte ik wel en het gaf mij heel veel inzicht in wat voor draagzak voor haar fijn zou zijn.
Die informatie was echt heel waardevol. Want zo kan ik precies die draagzak pakken die bij jou past.
We hebben samen de pijnpunten doorgenomen en besloten, dit was niet dé draagzak voor haar.
Samen zijn we verder gaan kijken (ja echt!) naar betere draagzak. Ik pakte de draagzak waarvan ik dacht dat het een goede keuze zou zijn en mama A pakte deze vast en voelde waar de gespen zaten en waar de zwarte band zat. Zo kon ze met de draagpop de draagzak omdoen. Door te voelen, waar alles zat, kon ze ook zelf de chestbelt dicht doen, met aanspannen mocht ik af en toe háár hand begeleiden naar de juiste plek(ken). En zo ben ik voor het rugdragen nog eens terug geweest. Doordat ik al eerder was geweest wist ik wat ze spannend zou vinden en hebben we samen verschillende opties vooraf besproken, zowel tijdens het consult als via de mail. Zo kon ik me goed voorbereiden en wist zij waar ze aan toe was. Eerst geoefend met de draagpop, want dat geeft heel veel vertrouwen. En na een tijdje deed ze dit helemaal alleen. Wat waren en zijn we trots, samen, want we hadden van te voren niet gedacht het zou lukken zoals het deed.
Mama R is helemaal anders, net als ieder mens uniek is 😉.
Zij wilde rugdragen, buikdragen kon ze al en had ze geleerd van een liefTalligge collega.
Het draagzakken passen ging bij mama R even anders. Zo had zij een hond in huis en ben ik niet dol op honden…. Gelukkig mocht de hond even ergens anders zitten toen wij bezig waren. Was ik heel blij mee. Ook hier was het zoeken naar de juiste plek voor mijn spullen en benoemen waar het stond. Mama wist precies wat ze wilde en met de draagpop had ze al een heel goed idee hoe die van buik naar rug gebracht mocht worden. Dus zij ging snel zelf aan de slag en was ik er echt om de draagzakken klaar te maken en na te spannen daar waar nodig. Kindje ging ook met gemak van buik naar rug, al was ie het er af en toe echt niet mee eens. Maar daar wilde mama R op dat moment even niets van horen.
Het was voor mij heel mooi en leerzaam om te zien hoe verschillend deze mama’s zijn. Natuurlijk is ieder mens mooi en uniek, maar soms valt het bij een uitdaging nog meer op. Ook deze consulten-ervaring neem ik mee in mijn verdere draagconsulten. Zo leren we allemaal iets en blijft elke dag een nieuwe dag met mooie kansen.
